วนลูปมาทำบทความอีก ฉลอง 54 ปีทองละ

อะไรคือความสุขของชีวิตเมื่ออายุตอนนี้

เวลาจะวนมาเดือน กพ. อีกแล้ว จำได้ว่าสมัยก่อนหน้านั้น ตอนอายุน้อยๆ ก็ไม่ค่อยถามว่า อะไรที่จะทำให้สุข เพราะก็สุขดีตามสภาพ ในช่วงปีนี้ที่ผ่านมา มรสุมหลายอย่าง ถาโถมให้เราต้องหยุด หันมามองย้อน และทบทวน การมีอายุมาถึงเลขนี้ ต้องทบทวนให้มากๆ ว่าจะทำอะไรต่อไป และตามหาความสุขเจอหรือยัง

จะบอกว่าชีวิตช่วงนี้ ความสุขคือต้องอยู่กับตัวเอง ครอบครัว และสุขลดลงในทางโลก หรือในทางกิเลศ จำได้ติดใจ เพราะกิเลสนี่แหละทำให้จมหล่มลึก ไม่มีสุข และทำให้คนรอบข้างทุกข์ไปด้วย

สาระสำคัญต่อไป คือเขียนเพื่อเตือนตนเอง

  • เมื่อหันมามองตนเอง ลดการโทษคนอื่นได้ก็มีสุข เมื่อมองว่าตนเองเท่านั้นที่แก้ปัญหาได้ ก็มีสุข
  • อโหสิกรรมบ่อยๆ จิตใจจะผ่อนไม่ยึดติด
  • อะไรจะเกิด มันก็ย่อมเกิด จะไปคิดอะไรในเรื่องร้ายหรือดีตที่ผ่านมา เมื่อสำนึกได้ พร้อมจะแก้ไข เตือนตนเองทุกวันก็มีสุขได้

ช่วงนี้ เราเลยหันมาสวดมนต์ ไหว้พระ ขัดเกลากิเลสบ้าง ให้จิตใจมันขาวขึ้น แม้ว่าจะมีใครว่าอะไรก็ปล่อย เปล่งคำว่า สาธุ ให้ได้ เลยทำให้เรานึกถึงสมัยก่อน นานมากๆ ที่เราเคยไปได้ฝึกจิต นั่งสมาธิกับหลวงพ่อพุธ เจ้าอาวาสวัดป่าสาลวัน ที่ท่านเป็นปรมาจารย์ในสาย อ.มั่น ท่านสอนไว้ว่า ทุกขณะจิต ไม่ว่าจะทำอะไร จะเดิน จะวิ่ง จะนั่ง ฝึกลมหายใจเข้า ออก ให้ได้ มีคำว่า พุธ โท ทุกอากัปรกริยา เราจะคุมจิตใจได้ ไม่ดิ้นไปด้วยความโลภ โกรธ หลง

ยากมากนะ ทำได้ยาก แต่เคยทำได้ ช่วงนั้น ก่อนหน้าจะเอนทรานซ์ ก็ทำได้