ไม่กี่วันก่อน ขณะที่ยุ่งๆกับงานประจำ เราก็มาพบว่า เพื่อนตั้งกลุ่มใหม่ในไลน์
“ไว้อาลัยให้ เพื่อนเล็ก”
อ้าว เราคิด เฮ่ย ทำไมอย่างงััน ? เราจึงถามเพื่อนดุ่ยว่า เล็กเป็นอะไร
“เล็กเสียเมื่อวาน โคม่ามาหลายวันละ อุบัติเหตุ มอไซต์ล้ม หัวกระแทก”
เราตัวชาอยู่ขณะหนึ่ง แล้วจึงบอกไป “ขอบใจเพื่อน เดี๋ยวเราช่วยงาน แต่คงปลีกตัวไปไม่ได้”
เล็ก หรือ ที่เราเรียกว่า นง เป็นเพื่อนสนิทเราตั้งแต่อยู่อัสสัม เราสนิทกันมากในช่วงที่ขึ้นม3 ถึง ม 6 นง เป็นลูกชายคนรอง บ้านอยู่สามแยกปักฯ โคราช หลายคนคงงง ว่าอยู่ตรงไหน แต่จะบอกว่า บ้านเก่านี่ คือร้านอะไหล่รถไถ ที่อยู่ตรงมุมของสามแยก ที่มีสะพานวิ่งข้ามหัวบ้านพอดี .. ใช่แล้ว คือตอนนี้มันกลายเป็นสี่แยก ที่แต่ก่อนการประท้วงไม่ให้ทำ เพราะเรื่องต้องเวนคืนชุมชนรวมถึงตลาด แต่ผลสุดท้ายก็ทำเสร็จและสะพานก็เฉียดหัวบ้าน …
สมัยก่อนเราเข้าออกบ้านนงเป็นเหมือนบ้านที่สอง ตอนนั้นเพื่อนสนิทเรามีไม่กี่คน คงจะเพราะเราค่อนข้างเนิร์ด เรียนอย่างเดียว แต่ชื่นชอบในเครื่องยนต์กลไก และส่งผลมาให้เป็นเราในปัจจุบันนี้แหละ
เพราะนงก็ชอบในรถ เครื่องกลไก สมัยก่อน ตอนมัธยม น่าจะ 30 กว่าปีก่อน ม.3 ถนนมิตรภาพ จากบ้านเราไปบ้านนง โล่งมาก เป็นถนนสี่เลน รถไม่มาก นงมีมอเตอร์ไซค์เล็กๆ คัน ชอบขี่มา เราก็ซ้อน ไปเล่น ไปอ่านหนังสือที่บ้านนง กลับดึก สมัยนี้ขี่ไปคงอันตรายมาก
เราขึ้นม.ปลายด้วยกัน ก็ซี้กัน เวลามีโครงงานที่ทำเกี่ยวกับช่าง ก็จะไปขลุกที่นั่นบ้าง เราชอบแกล้งนง นงเป็นคนอารมย์ดีเสมอ แฟร์มากๆ ไม่เคยโกรธ ใครแกล้งก็ไม่โกรธ เป็นคนที่เพื่อนๆชอบและรักมาก เราเคยแกล้งเอาไฟช๊อตยุงจิ้มพุง (ตอนนั้นทำโปรเจค)นงก็ไม่เคยโกรธ ขอโทษด้วยนะเพื่อน …
ม. ปลาย บ้านนงก็อัพเกรดหน่อย ชอบเอารถยนต์มาทำ เรารู้จักรถยนต์เครื่องโรตารี่ของมาสด้าก็เพราะที่นั่น เสียงหวานและพุ่งมาก พี่ชายนงเอารถมือสองจากญี่ปุ่น มาประกอบใหม่ในไทย สมัยก่อนทำได้ เราก็ได้ลองเล่นรถแรงๆเช่น มิตซูอิโวลูชั่น ขับสี่แท้ ซึ่งโอโฮมาก เมื่อสัก 30 กว่าปีก่อน
ลืมเล่าให้ฟัง นงชอบแต่งเครื่องเสียงในรถด้วย วันนึง เอารถไปโรงเรียนแล้วรับเพื่อนๆกลับบ้าน เรานั่งหน้าก็ถามว่า
“เครื่องเสียงปรับไง”
นงเอื้อมมือมาปรับให้ แล้วเปรี้ยง… ครับ จิ้มตูดรถคันนึงหน้าโรงเรียน .. ไม่ธรรมดา เบนซ์ครับ ..เมอซีเดส แต่เจ้าของลงมาดู เกาหัว เพราะที่นั่งมาคือเด็กนักเรียนหัวเกรียนกลุ่มนึง
“เออ สงสัยจะซวยจริง ” เจ้าของเบนซ์ บอก” คันนี้ชนบ่อย พระทักมาเนี่ยชนอีกละ”
ยังดีที่แค่ไฟท้ายแตก แต่ก็เสียค่าซ่อมบาน นงก็ยังยิ้ม ครับๆๆ ไม่มีเศร้าอะไร
ก่อนจบอัสสัม เรารวมกรุ๊ป ทำกังหันลม ก็ได้ไปขลุกนอนนั่น อาศัยสถานที่ เครื่องเชื่อม อุปกรณ์ทั้งหลาย จนเสร็จ จบ …. ต่างคนแยกย้าย
วันจบ เรารวมกลุ่มขับรถไปที่หัวทะเล ที่จำได้ แชร์ บูรณ์ นง เพื่อนแทบทั้งหมด กิน เปิดเพลงเสียงดัง ตะโกนด่ารถไฟที่วิ่งมา (ไม่ได้ด่ารถไฟ ด่า…) ที่เด็ดคือปีนไปขโมยมะม่วงบ้านใครน่อ จำไม่ได้
2 ปีหลังจบ ก็มาเจอ นงก็ยังทำรถ แต่งรถ เอารถจากญี่ปุ่นมาขาย
เราผ่านโคราช เราจะมองหาบ้านนงเสมอ เหมือนบ้านที่สอง บ้านที่เราเคยพัก เคยนอน
เราไปเรียนขอนแก่น ตามข่าวเพื่อนมาเรื่อยๆ ไปเปิดร้านใหม่ บ้านโดนเวนคืน ไปเลี้ยงไก่ชน ฯลฯ ห่างหายกันแต่ก็ยังได้มาพบกันอีกเมื่อสิบกว่าปีก่อน
เสียใจ ที่ไม่ได้ไปร่วมงานศพ มีภาระกิจที่ต้องทำต่อเนื่อง แต่เราสวดมนต์ให้นายทุกคืนนะเพื่อนรัก
หมดห่วง หมดทุกข์ละ
คนที่ยังอยู่ก็ต้องว่ายวนกันต่อไป
หลับให้สบายนะเพื่อนรัก อีกสักเดี๋ยวเราก็จะตามนายไปเหมือนกับทุกคนแหละ…
Author Profile
