บทความสุขภาพ

ไข้อีดำอีแดง
หลายครั้งที่ไข้ออกผื่นเป็นโรคที่ไม่ค่อยพบบ่อย ไข้อีดำอีแดงหรือ scarlet fever ก็เช่นกัน ข้อมูลจากthaihealth encyclopedia

อีดำอีแดง (Scarlet fever)
อีดำอีแดง (ไข้อีดำอีแดง ก็เรียก) เป็นโรคที่พบได้ไม่บ่อยนัก แต่ก็เคยพบการระบาดของโรคนี้ในกลุ่มเด็กนักเรียนเป็นครั้งคราว
โรคนี้เกิดจากเชื้อบีตาสเตรปโตค็อกคัสกลุ่มเอ (beta streptococcus group A) ซึ่งเป็นเชื้อตัวเดียวกันกับที่ทำให้เกิดทอนซิลอักเสบ ดังนั้นจึงมีอาการโรคแทรกซ้อน และการรักษาเช่นเดียวกับทอนซิลอักเสบ
สาเหตุ
เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรียที่มีชื่อว่า บีตาสเตรปโตค็อกคัสกลุ่มเอ
ติดต่อโดยการหายใจ

อาการ
มีไข้สูง เจ็บคอ บางครั้งอาจมีอาการอาเจียน
ในวันที่ 2 หลังมีไข้ จะมีผื่นแดงเรื่อๆ ขึ้นที่หน้า (ยกเว้นบริเวณรอบๆปาก) ในวันต่อมาผื่นจะกระจายไปตามลำตัวและแขนขาอย่างรวดเร็ว บางรายอาจรู้สึกคัน
ในวันที่ 6 หลังมีไข้ ผื่นจะเริ่มจาง ผิวหนังและลิ้นจะเริ่มลอก อาการหนังลอกอาจเป็นอยู่ 2 สัปดาห์
สิ่งตรวจพบ
ทอนซิลบวมแดงหรือมีจุดหนอง, ลิ้นเป็นฝ้า, ลิ้น อาจมีลักษณะหนาขึ้นและออกเป็นสีชมพูคล้ายผลสตรอเบอรี่ เรียกว่าลิ้นสตรอเบอรี่ (strawberry tongue) ผื่นแดงตามผิวหนัง
อาการแทรกซ้อน
เช่นเดียวกับทอนซิลอักเสบ
การรักษา
เช่นเดียวกับทอนซิลอักเสบ